De Pijnackerse jongeren die in de afgelopen twee weken ontwikkelingswerk hebben gedaan in Armenië, zijn zaterdag teruggekeerd in Nederland. Om een uur of tien landde hun vliegtuig op Schiphol. De jongeren hebben twee enerverende weken achter de rug. Een van de hoogtepunten was het overhandigen van een cheque van 3500 euro aan een kinderhuis in Kharberd, bijeengebracht door acties van de Pijnackerse Beatrixschool. Afgelopen week waren de jonge Pijnackenaren actief in een kinderkamp, waar ze bij aankomst werden ontvangen door kinderen die keurig in het gelid waren geplaatst. “Als een kindje een paar millimeter te veel naar rechts of links stond, werd dit onmiddellijk gecorrigeerd door de begeleiding. “Het lijkt wel heel Russisch”, aldus Sjef. Toen de begeleiding eenmaal tevreden was met de rijen begon de ochtendgymnastiek, waar wij ook fanatiek aan meededen”, schrijft Kyra in haar blog. Later deden de jongeren veel spelletjes en dansten met de Armeense kinderen, die daar volop van genoten.
Verwarmingsbuizen
Eerder in de week werkte de groep in een kas, onderdeel van een project dat invalide mensen helpt om in de maatschappij te werken. Daar hielpen de jongeren met het aanleggen van verwarmingsbuizen, zware dingen die met mankracht moesten worden geplaatst. Else beschrijft hoe dat ongeveer ging: “Jongens, iedereen op zijn plek! Ga er tussenin staan (tussen de twee buizen). Nee aan die kant (indien sommigen aan de verkeerde kant stonden). Ok jongens, iedereen klaar? Nee, wacht even we staan nog niet goed! Er moet hier nog iemand tussen… Ok, jullie gaan straks allemaal ongeveer 15 cm naar achter en naar de kant van het busje, dus voor jullie naar links. Eén-twee-drie en tillen maar! Ja ja ja, bijna. Hij (de baas) zegt dat hij goed ligt. Leg maar neer. Let wel op je tenen en vingers jongens!”
Harde schijf
Coen Lafeber stuurde ons via het chatprogramma vrijdag op de valreep nog wat foto’s, voordat de groep om twee uur ’s nachts naar het vliegveld zou vertrekken. De vlucht terug naar Nederland vertrok om kwart voor vijf in de vroege zaterdagochtend. Dat het versturen van die foto’s was gelukt, daar was hij zelf vast erg blij om. Ze stonden op een harde schijf die hij eerder deze week op een van de slaapadressen had laten liggen, maar die gelukkig later alsnog bij hem werd bezorgd. Vol met herinneringen aan twee bijzondere weken in Armenië.
Paul Houkes
