Luiers en wasdrogers
Sinds oktober vorig jaar werk ik aan een nieuwe vaardigheid: onder het mom van “mama zorgt voor het mondje, papa zorgt voor het kontje” verschoon ik als kersverse vader meermaals per dag (en nacht!) de luier van m’n dochtertje. En dat gaat eigenlijk best goed… tot afgelopen zondag. We waren een weekendje uit logeren bij Oma en Opa, en ik had dochterlief op schoot tijdens de koffie. En toen… voelde ik nattigheid (en meer). Wat bleek? De wegwerpluier sluit niet zo goed af als dat wij thuis gewend zijn van de wasbare luiers.
Nou hóór ik u denken “wasbare luiers? Dat is toch niet van deze tijd?”. Ik kan u geruststellen, het is al lang geen gehannes meer met veiligheidsspelden en vergt ook geen professioneel origami-diploma. De versie die wij hebben werkt met klittenband, is in grootte verstelbaar met drukknoopjes en bestaat uit drie delen: de waterdichte buitenluier, de absorberende binnenluier en een (biologisch afbreekbaar) inlegvel voor de grote boodschap. De eerste twee gaan in de was, de laatste in het GFT. In theorie zou het zelfs door de WC gespoeld kunnen worden. Totale hoeveelheid afval voor in de grijze container? Nul komma nul.
Oké, dus het verschonen is niet viezer dan anders, maar hoe zit dat dan met het wassen? De luiers zitten in een groot wasnetje in een afsluitbare emmer: ik kieper het hele net zo in de machine, zonder de luiers aan te raken. Tijdens het wassen vallen ze vanzelf uit het net! Na een voorwas kan er nog een andere was bij, wat de hele boel nog duurzamer maakt. Als je de binnenluiers aan de waslijn hangt, kan het door het geweldige absorptievermogen van de bamboevezels wel een hele dag duren voordat ze droog zijn, dus dan is het echt wel handig om een wasdroger te hebben.
En dat brengt mij op de ingeving die ik begin dit jaar had: Ik had eens opgezocht hoeveel energie onze wasdroger kostte, nu die wat intensiever gebruikt werd. Met energielabel C was het geen bijzonder zuinig apparaat, maar aangezien wij ‘m maar één keer per week gebruikten, was het niet de moeite waard om hem te vervangen. Dat is nu wel anders! Vier ladingen luiers (en andere babywas) per week erbij maken toch een enorm verschil. Dus de oude machine eruit, en een nieuwe met energielabel A+++ erin. De winst? Een twee keer zo zuinige machine, met grotere inhoud, de mogelijkheid om hem op het riool aan te sluiten, en als bonus voor de nerd in mij: bediening via de smartphone! Maar dat is een onderwerp voor een volgende column…
Nog even de cijfertjes, zoals die op onze situatie van toepassing zijn: met de wasbare luiers besparen we honderden euro’s ten opzichte van reguliere luiers (nog meer als er straks een broertje of zusje bij komt). De wasdroger bespaart ons minstens €200 per jaar in vergelijking met de vorige… de aanschafprijs van de nieuwe hebben we er zo al in drie jaar uit!
