Column dierenarts M.P Hogendoorn Klap van de molen.

Tijdens de Olympische spelen hebben we kunnen genieten van de verschillende sporten.
Bij een van deze sporten deed een Nederlandse bokser mee die daar zilver veroverde.
Een rechtse hoek van haar kon je op de benen doen tollen.
Ik moest hier aan denken toen iemand uit Almelo toevallig met haar hond in het westen op bezoek kwam bij een familielid die molenaar was.
Haar hond had het reuze naar de zin en rende meerdere malen over het grasveld dat goed omheind was op een plek na.
Plotseling hoorde de vrouw een hevig gejank.
Toen ze in de richting keek waar het gejank vandaan kwam, stokte haar hart in de keel.
De hond had zojuist een klap van een wiek van de draaiende molen gehad en wilde als een knockout geslagen bokser weer op zijn benen gaan staan.
Op het moment dat de hond stond kwam de volgende rechtse hoek van de wiek van de molen waardoor de hond wederom knock out ging.
Gelukkig kon de eigenaar door zelf over het hek te springen voorkomen dat de hond nog een derde klap van de molen kreeg door hem met geweld op de grond te drukken en weg te trekken van de molen die even later werd stilgezet.
Enige tijd later kwam de hond weer in het land der levenden.
Intussen was de dierenambulance gebeld voor deze hond die een klap van de molen had gekregen.
Deze ambulance wilde eerst niet komen omdat ze vreesden op een lelijke manier beet genomen te worden.
Toen ze uiteindelijk het verhaal geloofden, was de hond bijna weer de oude.
Een bezoek aan de dierenarts leek toch nog wel verstandig.
Eenmaal bij deze dierenarts gekomen bleek het inderdaad mee te vallen.
De hond had flinke schaafwonden op het voorhoofd maar vertoonde normaal gedrag.
Voor de zekerheid werd naast een antibioticum ook een corticosteroied toegediend om de gevolgen van een mogelijke hersenschudding te beperken.
Het was duidelijk:Deze klap van de molen moest serieus genomen worden.