Het nieuws in een notendop vervalt deze week, in plaats hiervan een persoonlijke column…

Voor de media is het, zoals ze dat noemen: “Komkommertijd”, echter wil ik jullie natuurlijk niet van een column onthouden. Dit keer een persoonlijke column.

Gelukkig is het dan voor de media “Komkommertijd”
Op 17 augustus overleed geheel onverwacht een dierbare. Afgelopen week, in aanloop naar de uitvaart, was zwaar, moeilijk en vooral intens verdrietig. Je zal begrijpen, alle berichten van afgelopen week gaan dan volledig langs je heen. Gelukkig is het dan voor de media “Komkommertijd”.  Veel mensen zijn (nog) op vakantie en er gebeurt weinig. Normaal gesproken zoek je dan dagelijks naar nieuws. Deze week dus even niet…

Een nieuwe morgen is ons immers niet gegeven
Intens verdrietig om het verlies van een dierbare, wil ik graag met jullie een gedicht delen, welke ik enige tijd geleden al schreef. Een nieuwe morgen is ons immers niet gegeven, zo is deze week wel gebleken…

Gedicht: “Rouwverwerking”

Na het overlijden van dierbaren val je in een donker zwart gat
Pikdonker, het lijkt wel of er geen lichtje aan de horizon is
Intens bedroeft, verdrietig, overrompeld met emotie
De tijd lijkt stil te staan

In het begin krijg je nog wel steun van je omgeving
Maar op een gegeven moment moet je ophouden wordt er gezegd
Dat valt niet mee, er zit geen tijdslimiet aan
Het knaagt en het vreet, langzaam ga je er aan onderdoor

Tot iemand je aanmoedigt
Ga weer schrijven, probeer het
Zet je gevoel maar op papier
Het maakt niet uit of het goed geschreven is
Als het maar bij jezelf is
Geschreven vanuit je hart

Om je herinnering een plaats te geven
Om rust te vinden in je hart
Om uiteindelijk in je eigen tempo door te gaan met leven

Er zit geen tijdslimiet op rouw
Mis ze nog elke dag, al zijn we jaren verder
En naar mate ik ouder word, komen daar meer mensen bij
Moet er nog niet aan denken hen te verliezen
Al ligt de dood altijd op de loer

Mag je nog lang hier blijven
De herinnering met dierbaren kan ik alleen met jou bespreken
Want samen hebben wij dit doorgemaakt
Straks moet ik alleen verder gaan

Ik moet er nu nog niet aan denken
Hoe gaat het dan verder met mij
Beland ik dan weer in een donker gat
Wie trekt mij er dan uit

Helpt mij weer overeind, denkt daarbij niet in tijd
Geef ruimte aan verlies, geef ruimte aan rouw
Niet voor even, maar voor zolang nodig is
Geef het de tijd!

Jeroen den Harder  (12 april 2019)

Wil je naar aanleiding van dit gedicht meer informatie?
Ook in Pijnacker-Nootdorp zijn er mensen werkzaam om jou te helpen bij rouwverwerking. Kijk eens op de sites en laat je informeren wat zij voor jou kunnen betekenen. Vaak is een luisterend oor al voldoende, maar soms heb je meer nodig. Schroom niet om je verder te laten informeren!
Stichting steun bij rouwverwerking Pijnacker Nootdorp Ypenburg
Parochie Christus Koning