‘1001 Nachten’ boeit van begin tot het einde

RECENSIE

Anderhalf jaar is er aan gewerkt, met meer dan 125 acteurs, muzikanten, dansers en zangers. Een prestatie van formaat. De theaterproductie ‘1001 Nachten’ in het Pijnackerse Stanislas college, het hoogtepunt van De Verbeelding 2016, trok zaterdag en zondag twee keer een uitverkocht huis. Terecht, want de voorstelling was boeiend van het begin tot het einde.

Eigenlijk had de voorstelling al in september vorig jaar op de planken moeten staan, maar de financiering bleek toen een te groot obstakel. Daarom werd de productie een jaar uitgesteld. Misschien ook wel goed, want nu was er meer tijd om het spektakel goed van de grond te krijgen.

Dat is zeker gelukt, en de grootste verdienste is dat zoveel leden van theater- en muziekgezelschappen uit Pijnacker-Nootdorp in een fantastische samenwerking een kleurrijk spektakel vol Oosterse sferen in een prachtig schouwspel hebben samengebracht.

‘1001 Nachten’ is een eigentijdse bewerking van het verhaal van Sheherazade, die de sultan Sjahiaar duizend-en-één-nachten lang een ander verhaal vertelt. Enkele van die overbekende verhalen werden daadwerkelijk in de productie verteld, andere alleen uitgebeeld door de dansers, waarbij Sheherazade, overtuigend gespeeld door Jennifer van der Cammen, op de achtergrond in een expressief mimespel haar sultan (Jurrie Drent) het verhaal vertelde. Dit stille spel zat op verschillende plekken in de voorstelling, ook tijdens stukken door het koor en orkest, een schitterende vondst die de vaart in het stuk hield. Een mooie rol was er ook voor Boann Bär, de zuster van Sheherazade die telkens met aanstekelijke theatraliteit haar zuster opriep: “…vertel ons het verháál!”

Walter Vermeer van de Stichting Verbergh, uitvoerend producent van ‘1001 Nachten’, had totaaltheater voor ogen, met een levend orkest en koor, dansers en acteurs. Nogal een waagstuk, want het is altijd de vraag of je zo’n ambitieus project waarbij zoveel mensen betrokken zijn, op een aanvaardbaar niveau van de grond krijgt. Vermeer en zijn staf zijn daar zonder meer in geslaagd. Goed acteerwerk, mooie balletten en een prachtige aankleding: het kwam allemaal heel goed uit de verf. Koor en orkest waren hier en daar wat minder; bij sommige orkestleden klonk een enkele keer wat onzekerheid door en ook de zang was niet in alle nummers even overtuigend. Maar dat deed niet af aan het geheel van de voorstelling, die zonder meer voldeed aan het hoge ambitieniveau van de bedenkers ervan.

Een samenwerking van zoveel talentvolle mensen uit Pijnacker-Nootdorp: daar willen we wel meer van zien en horen.

Paul Houkes