De bewonersvereniging van Koningshof in Pijnacker is opgelopen tegen een onvervalst stukje bureaucratie. De bewoners mochten donderdagavond, tijdens de beeldvormende vergadering van de gemeenteraad, niet hun mening geven over de plannen voor een keerspoor voor de Randstadrail langs hun wijk. Om in te kunnen spreken hadden ze zich 24 uur van tevoren moeten aanmelden, en hun verzoek kwam ná deze termijn bij de griffie binnen.
De bewonersvereniging had zelf al aangegeven dat ze volgens de regeltjes formeel te laat waren met hun aanmelding. Maar dat had een duidelijke reden: pas dinsdagavond hield de gemeente een informatieavond over de plannen, en pas op die bijeenkomst kregen de bewoners de argumenten te horen waarom het keerspoor precies naast hun wijk moet komen. Het ligt voor de hand dat ze pas met die informatie besloten om hun mening kenbaar te maken in de raadsvergadering, maar regels zijn regels: te laat aangemeld.
Een woordvoerder van de gemeente vindt het inderdaad ook wel een beetje bureaucratisch, maar het zijn nu eenmaal de afspraken: wie in wil spreken moet zich 48 uur van tevoren aanmelden. “Maar in dit geval is het geen ramp. De bewoners kunnen een week later alsnog hun verhaal komen doen. Volgende week donderdag is de oordeelvormende vergadering van de gemeenteraad, en dan kunnen belangstellenden spreken over elk onderwerp, ook als dat niet op de agenda staat.”
Opstapeling
De reacties tijdens de informatieavond dinsdag waren niet mals. Welhouder Piet Melzer (Verkeer en vervoer) kreeg veel kritiek over zich heen gestort door de plannen voor de keerlus. Die is nodig om in de spits extra metrotreinen te kunnen laten rijden in de richting van Rotterdam.
Raadslid Jolanda van Leeuwen van de fractie van Eerlijk Alternatief snapt het wel dat de gemoederen dinsdag zo hoog opliepen. “De bewoners hebben al jaren klachten over de geluidsoverlast van de Randstadrail. De gemeente hanteert berekende normen en zegt dat de geluidsdruk op basis daarvan wel meevalt, maar de bewoners hebben niet zoveel boodschap aan berekeningen. Zij vinden: kom nou eindelijk eens meten om te zien hoe wij de échte geluidsoverlast ervaren. En als er dan nu gesproken wordt over een keervoorziening vlak naast hun huizen, en over een hogere frequentie van de metro: dan krijg je een opstapeling van gevoelens, en dan is het voor de bewoners wel een beetje genoeg.”
